Қазыбек бабаның шапаны – бидің рухани мұраларынан кейінгі ең құнды жәдігер. Шапан парша, мақта-матадан тігілген. Өн бойы құс қанаты, құмыра, өсімдік тектес өрнектермен, алтын, күміс жалатылған мыс жіптермен көмкерілген. Атадан қалған асыл мұра, зерлі шапанды Қазыбек бидің жетінші ұрпағы Қарқаралы ауданының Едірей ауылында тұратын Алтын Қожах­метов (1924-2015) ақсақал сақтап келіпті. Баба ұрпағының айтуынша, бұл шапанды ұрпақтары асқан қиындық пен небір тауқыметке жолықса да, көздерінің қарашығындай сақтаған. Кеңестік жүйенің ұлттық болмысымыздың тамырына балта шауып, рухани мұрамызды күл-талқан қылмақ болған ниеті Қазыбек бидің шапанына да қауіп төндірді. Жерге көміп тастап, үйілген шөмеленің астына тығып жүріп сақтаған киелі жәдігер ақыры аман қалып, мемлекет қарауындағы рухани құндылықтар қатарын толықтырып отыр. Алтын Қожах­метов 2008 жылы сол кездегі Президенттік мәдениет орталығының басшысы, көрнекті мемлекет және қоғам қайраткері Мырзатай Жолдасбековтің аттай қалауы­мен аталған орталыққа өткізген.

Әр жылдары адамдар қазақы жолмен ырымдап, шапанның әр жер-әр жерінен кесіп, қиып алып отырған. Құнды жәді­гер бастапқы қалпында сақтал­мағандықтан, реставрация жұмыс­тарын жасауды қажет етті. Бидің шапанына көп кешікпей жаңарту, қайта қалпына кел­тіру жұмыстары жүргізілді. Шапанды шебер Тұрсынкүл Жайлаубаева 2008-2010 жыл­дар аралығында қайта жаң­ғыртудан өткізді. Бұл шапанның Ұлттық музей­дің Қазақстан тарихы залында «Қазақ қоға­мындағы құқықтық қа­ты­нас­тар» деген тақы­рып­тағы заттардың қата­рында тұр.